έκταξη

η (AM ἔκταξις)

νεοελλ.

έγγραφη εξουσιοδότηση που γίνεται σε κάποιον για είσπραξη πραγμάτων ή χρημάτων

(| μσν. (νομ.) εντολή σε κάποιον να υποσχεθεί ή να δώσει κάτι σε τρίτον, αλλιώς αντίδοσις

αρχ.

1. παράταξη τού στρατού για μάχη

2. εκστρατεία («ἔκταξις κατ' Ἀλανῶν», τίτλος έργου τού Αρριανού)

3. διάθεση, διανομή («ἔκταξις σίτου», Ιώσηπ.).